and my favourite word in the world is spring

Jak tak dalej pójdzie, to się tak rozszaleję z tymi notkami, że pewnego dnia zacznę wyskakiwać z każdej lodówki. Jak ser żółty rodzaj gouda. Albo, nie przymierzając, jak PASZTET.
Kto to słyszał, 2 posty w przeciągu tygodnia. Apokalipsa się zbliża, ponoć papież ma być Murzynem, Królowa Wszechrzeczy płodzi notki niczym natchniony ideą prokreator, jak nic coś jebnie w świat i go rozwali w drobny pył.

A dzisiejsza notka nie zapisze się w historii świata, bo jedyne co mam do przekazania to to, że piękna pogoda poprawiła mi humor na cały dzień. To chyba właśnie dzisiaj przypada to ruchome święto, znane pod kryptonimem "Losowy dzień gdzieś w marcu, kiedy nagle robi się irracjonalnie ciepło, a ty cieszysz się jak pajac". Wszystkie znaki na niebie i ziemi kazały mojemu serduszku trzepotać ze szczęścia, że "winter is no longer coming".
Panowie żulowie powychodzili z zimowych kryjówek, zainaugurowali nowy sezon działania kółek dyskusyjnych na ławkach i przystankach, w Śródmieściu jest więcej dziur w ulicach niż kiedykolwiek wcześniej, a idąc dzisiaj na 86 przy Placu Barlickiego wszędzie czuć było tulipany, a nie charakterystyczną dla Placu Barlickiego mieszankę zapachu starej marchewki i wody po myciu naczyń.
I po prostu było super.
Kiedyś przeprowadzałam dyskusję poglądową z pewnym całkiem przystojnym mężczyzną (a jest to informacja o tyle istotna, że rzecz miała miejsce na mojej ustnej maturze z angielskiego lat temu prawie 3) na temat ulubionej pory roku. Generalnie decyzyjność nie stanowi najmocniejszej strony mojego charakteru, także ograniczyłam się do powiedzenia, że lubię każdą, ale kończąc powyższe zdanie dotarło do mnie, że chociaż nie skłamałam, to jednak najbardziej kocham wiosnę.
Ok, so you say spring. Could you tell us why?
"Because the best is yet to come"

I do dzisiaj uznaję to za najmądrzejsze, co w życiu przydarzyło mi się powiedzieć.

5:40 - 6:20, POLECAM
K.W.